Introductiedag
Studentenverenigingen, moeder heeft er nog bij stilgestaan dat in geen enkel geval ik me bij zo een clubje kiezigaards zal aansluiten. Grote broer daarentegen pakte vaak uit met zijn indrukwekkende verhalen over cantussen, Vooruitfeestjes, fakbars en de kameraadschap die hij als trots ex-praesidiumlid van een studentenvereniging heeft mogen meemaken. Je twijfelt, want hoewel je wel een zekere curiositeit hebt naar dit vaag gebeuren, kan je de horrorverhalen die de krochten van je achterhoofd bewonen niet links laten liggen. De doop is toch iets onmenselijk? Ik die als kauwgom aan een schoen behandeld zal worden om bij een clubje dikke nekken te horen, nooit.
Je rechterbuurvrouw tikt je op je rechterschouder, en vraagt:
"Ga jij je inschrijven om schacht te worden bij de VLK, ik ga het zeker doen, lijkt me echt iets leutig." Tiens, niet om met vooroordelen te beginnen, maar ze ziet er nochtans niet het type uit om zich bezig te houden met dat soort zaken.
"Ik zie nog, ben niet volledig overtuigd over heel dit studentenvereniginggedoe..."
"Komaan, gewoon doen, ik ga al naar de openingsfuif de donderdag, klinkt gewoon tof wat ze allemaal uitgelegd hebben, maar hey, suit yourself!"
Die avond lig je in je bed te piekeren. Na alles te overwegen kom je toch tot een voorlopig besluit. Je geeft het een kans en gaat er proberen het beste van te maken!
Maar wat staat je nu precies te wachten?
​Dan komt de schachtenverkoop en de verkoopweek, die zijn niet verplicht, maar voor degenen voor wie het allemaal ‘een beetje meer’ mag zijn, zeker een aanrader. Het houdt in dat je als schacht ‘verkocht’ wordt aan de hoogste bieder, en dan ben je de hele week het ‘slaafje’ van je koper(s) (klinkt vreed negatief he). I know maar dat is het helemaal niet! Als je aan iemand die zich heeft laten verkopen zou vragen wat hij de leukste momenten vond van schachtenjaar mag je er zeker van zijn dat hij deze week erbij vermeldt. Vervolgens hebben we in het begin van het tweede semester nog een tweede openingscantus. Dit is dan voor alle mensen die er niet bij konden zijn op de eerste en die zich toch graag zouden willen laten ontgroenen.
Opmerking: Gezien de omstandigheden zal het eerste semester er alvast ander uitzien dan wat hieronder beschreven staat. Er mogen namelijk geen cantussen en feestjes doorgaan dit semester. We proberen toch nog leuke alternatieven te voorzien. Desondanks geeft de onderstaande tekst goed weer hoe de VLK normaal in elkaar zit, dus het is zeker het lezen waard.
​
​
Als schacht bij de VLK ben je redelijk vrij in hoeveel je aanwezig bent, dat kies je zelf maar er zijn wel een aantal verplichte activiteiten tijdens het jaar, namelijk 1 openingscantus (we hebben er elk semester één) en de ontgroening op de zwanenzangcantus, op het einde van het 2de semester. De oplettende lezers hebben al door dat er nergens sprake is van een doop, is die dan niet verplicht? Nope, want hij bestaat niet bij ons. Alle andere activiteiten mag je natuurlijk meedoen, maar die zijn niet verplicht om op het einde van het jaar ontgroend te worden.
​
Na de eerste week vol lessen trekt een bende enthousiaste eerstejaars samen met wat (soms nóg enthousiastere) praesidiumleden op weekend, waar je iedereen beter leert kennen, en zelfs al eens een cantus uitprobeert. Dit wordt ook wel eens het eerstebachweekend genoemd. Dit is geen activiteit die uitsluitend bedoeld is voor schachten (officieel zijn er dan zelfs nog geen schachten), maar elk jaar blijkt achteraf dat de schachten daar toch goed vertegenwoordigd waren.
De volgende activiteit van het schachtenjaar is al direct een stuk serieuzer, de eerste openingscantus. Die valt gewoonlijk in de tweede week van het jaar. Cantussen zijn in essentie bijeenkomsten om liedjes te zingen en pinten te drinken, maar er is wel een bepaalde hiërarchie aan verbonden, als schacht ben je nu eenmaal minder waard op cantussen dan andere ontgroende leden. Maar laat je daardoor nu niet afschrikken, in the end, it’s all still fun and games! We kunnen niet beloven dat je het droog gaat houden (cantussen zijn een heel emotioneel gegeven), maar het is het wel waard.
Eerstebachweekend
Last but not least hebben we dan nog de ontgroening. Wat moet je je hier eigenlijk bij voorstellen vraag je je misschien af. Wel je kan het je het beste voorstellen als een vuil spel bij een jeugdbeweging. We spreken met alle schachten af en voeren een hele namiddag opdrachten uit. Vervolgens eindigen we de ontgroening dan op de zwanenzangcantus waar jullie een volwaardig commilito worden.
Nu lijken dit misschien heel weinig evenementen maar jullie mogen er zeker van zijn dat we door het jaar heen nog veel meer doen dan enkel dit. Dit zijn de grootste evenementen die je te wachten staan. Voor de rest mag je je nog verwachten aan dingen zoals een schachtenverwenavond, een kroegentocht , en mogelijks nog veel meer!
En als deze samenvatting van het jaar u nog steeds niet heeft kunnen overtuigen om schacht te worden, lees dan juist nog even deze testimonials van ex-schachten!
Testimonials
Iris Biesemans
-
Schacht 2017-2018
Schacht worden? Hell no! Zo een beetje bier over mij laten kappen? No thanks. Dat moet zo ongeveer de gedachte geweest zijn die ik had toen de schachtentemmers mij aanspraken op de introductiedag. Bijna een heel jaar lang dacht ik dat geen betere avond zou beleven dan in de (t)overpoort. Tot ik diep in het tweede semester – ergens in gedachten verzonken tijdens een les fysica - aan de praat raakte met een andere groep die later - zo bleek - mijn party crew zou vormen. Het bleek te gaan om een echte VLK squad van de ergste soort: cantussen, paviljoenfeestjes, fakbars, … overal leken ze naar toe te gaan! Na enkele keren mee te gaan, begon het toch te kriebelen. Opeens leek schacht worden het beste idee dat ik ooit had gehad! Vol goede moed schreef ik mij aan het begin van mijn tweede jaar in de villa in voor de openingscantus en de rest is (zoals ze zeggen) geschiedenis. Tijdens het jaar bleef mijn VLK-liefde enkel maar groeien en kijk, nu zit ik zelfs in het praesidium! Van anti-VLK naar een echte die hard gaan, dat kan enkel in een groep waar enorm veel plezier en leute wordt gemaakt. Tijdens mijn schachtenjaar heb ik gelachen, veel te veel gedronken, blauwe plekken gehad omdat ik veel te veel gedronken had,… maar vooral vrienden voor het leven gemaakt.
‘Uw studententijd is de beste tijd van u leven’, maar met het VLK wordt het allemaal toch nog net iets beter.
Ikzelf was in het begin van het academiejaar van mening dat ik nooit in een studentenvereniging zou gaan. Ik heb dan ook eerst een hele tijd de kat uit de boom gekeken (ook om eerst wat de studies gewoon te worden). Nu bleek het beeld dat ik had totaal verkeerd te zijn; in het VLK kan je zijn wie je bent en wordt er je niks opgedrongen, het is één grote groep van vriendelijke en openhartige mensen. De maanden dat ik dan ook effectief actief was als schacht waren de beste maanden van het academiejaar. Sport, cantus, fuiven, culturele activiteiten en ook hulp bij de studies (echt waar) worden allemaal aangeboden. 10/10 would join again
Arthur Cornelus
-
Schacht 2017-2018
Op mijn eerste cantus stond ik al in mijn onderbroek op een stoel een pint uit mijn eigen schoen te drinken.
Justin Vermeire
-
Schacht 2017-2018
‘t Is allemaal een beetje nieuw. Je komt binnen in een nieuw leven, een nieuwe school. Ah nee, school mag je niet meer zeggen, 't is unief of campus. En een klas heb je ook niet meer, 't is een jaar of een richting. Geen juf of meester meer, maar prof. Maar genoeg geleuterd daarover, prof van Deun legt het jullie nog wel uit. Onder het motto: 'mag het een beetje meer zijn?' besluit je om je aan te sluiten bij de VLK. Allez, eigenlijk omdat uw boeken dan goedkoper zijn... Maar dan heb je de keuze om mee te gaan in de studentenclub of om het bij je boeken te houden en het leuke hier is dat je helemaal zelf kiest hoe ver je meegaat! Je kan de ultieme hardcore schacht worden die de geschiedenisboeken ingaat als onverschrokken en geëngageerd of je houdt je wat meer op de achtergrond, doet mee waar je zin in hebt. Jouw keuze, geen probleem. Er zijn enorm weinig verplichtingen. Juist een openingscantus hier en een ontgroening (nee, geen doop!) daar. De VLK is dan ook de meest beschaafde studentenclub van Gent. Geen overvloedige bierdopen of martelen der eerstejaars, hoewel, als je dit wel wilt als hardcore schacht, zullen de schachtentemmers met veel plezier je eisen inwilligen. Zij zijn immers de mensen die het laatste groen achter je oren wegpoetsen.
Schacht zijn is gewoon een extra dimensie die je geeft aan je zelf opgebouwde studentenleven. Je maakt heel veel nieuwe vrienden, leert de kneepjes van het vak en vooral, je zet de deur open naar nog meer nieuwe vrienden en nog meer kneepjes.
Ultieme aanrader daarin trouwens: Eerstebachweekend! Zeker meedoen, je eerste kennismaking met veel medestudenten en vrienden, dé beste manier om je in te lijven in de cultuur van de student. Conclusie: laat je zeker niet afschrikken door alle wilde cowboyverhalen! Deze zijn zeker het geval niet bij het VLK, anders krijg je toch maar marginalen in je club ;) zeker de moeite om je aan te sluiten! Al is het voor de boeken sluit je aan en proef zo veel als je wil van het nieuwe leven dat je aangereikt krijgt, geloof me, het is zalig!
Michiel Merckx
-
Schacht 2015-2016
Tim Van Overstraeten
-
Schachtentemmer 2017-2018
Studentenverenigingen zijn allemaal marginale zuiplappen met praesidiumleden die klaarkomen op macht over schachtjes. Mijn mama heeft dat gezegd en ik heb het gehoord op de media". Niet onrespectvol, maar je mama is verouderd, journalisten zijn nu eenmaal mediageil én je gaat nooit iemand kwaad horen spreken over de VLK op zich.
Ik vertrok 28 september 2013 (toen jullie maan-roos-vis herhaalden en de maaltafel van 3 leerden) op eerstebachweekend als wijze van kennismaking met m'n lotgenoten. Spelenderwijs leerde ik mijn jaargenoten kennen, dronk er gezellig een pintje en zong er enkele cantusliedjes. Allemaal ludiek, allemaal vrijblijvend, en nergens een praesidiumlid gezien die schreeuwde op de schachten (want dat waren we allemaal in naam omdat VLK niet doopt). Ideale setting, leuke sfeer, en nog leukere mensen waar ik nog wat jaren mee zou moeten spenderen. Ik zou in't praesidium gaan en zelf ooit schachtentemmer worden.
VLK 2017-2018 wordt gekenmerkt als het jaar met de zot-enthousiaste schachten. De schachtentemmers hadden hier misschien wat mee te maken, maar het leuke was dat de schachten elkaar motiveerden om schacht te worden. Je wordt er met respect behandeld en er wordt enkel tijdens cantussen naar je geschreeuwd (maar dat weet je te plaatsen omdat het meer traditie is dan echte haat jegens schachten). Je maakt direct deel uit van een grote groep eerstejaars die allemaal samen het eerste jaar aangenamer willen maken. Je krijgt een eigen FB-groep waarin initieel de temmers spammen, maar na verloop wordt de groep een eigen meme-pagina. Je speelt Gotcha op reuzeschaal met 50+ andere mensen. Je kan elke activiteit weer een selfie met een pokémon trekken (geen vragen bij stellen, dit word je wel duidelijk). Op SnapChat kan je elkanders zotste en minder zotte verhalen volgen. Elke maandag kan je naar de fakbar gaan en weten dat je er wel zeker iemand kent. Je leert mensen kennen om bij te predrinken voor de legendarische paviljoenfeestjes. Tijdens eender welk practica ken je ook wel iemand in je buurt. Je kan met vragen over de les naar andere schachten gaan, want elk jaar is daar wel een genie bij die in het extreme zelf bijlessen geeft in de cantuszaal. Je kan direct een kamer voor de skireis dipsen om te vullen met medeschachten. Je kan uitgenodigd worden om samen met het praesidium naar andere galabals te gaan. Je kan er lachen met de thesis van een van je temmers en nog zo veel meer...
Schacht bij de VLK in onvergelijkbaar met schachtenervaringen bij andere kringen, maar 't is best wel wijs bij ons!
Het leven van een schacht bij de VLK
Situatieschets
Introductiedag
Daar zit je dan als kersverse 1e jaars bio-ingenieur, schipperend tussen onzekerheid vanwege het prille universiteitsleven en de hartstocht naar het zalige nieuwe hoofdstuk op planeet aarde. Alles is ongewoonlijk: de overgrote aula, professoren die net iets afstandelijker zijn dan de doorsnee middelbaar leerkracht, de grote mensenmassa van onbekende gezichten maar herkenbare, verwarde blikken en ... studenten van hogere jaren met een tweekleurig stuk stof aan hun rechter schouder die net het podium betreden. Om niet de asociale kut te zijn die gesprekken als de pest vermijdt op de introductiedag, spreek je je rechterbuur in de aula aan. Haar zal het niet storen, want net als jij is ze met haar gedachten ergens anders dan de droge presentaties.
"Weet jij wie die studenten zijn met die linten op hun schouders? Zien er mij toch ook niet de felste sterren in de hemel uit."
Met een grinnik antwoordt ze: "Heb je dan niet opgelet, dit zijn de verantwoordelijken van de VLK, de studentenvereniging hier aan de faculteit."
"Heb niet altijd mijn aandacht er bij kunnen houden, tis echt nogal saaie info."
"Haha ik snap je volledig, soms ben ik ook met mijn gedachten ergens anders."
Zonder je het wist had je net kennis gemaakt met je beste vriendin de komende jaren.
Studentenverenigingen, moeder heeft er nog bij stilgestaan dat in geen enkel geval ik me bij zo een clubje kiezigaards zal aansluiten. Grote broer daarentegen pakte vaak uit met zijn indrukwekkende verhalen over cantussen, Vooruitfeestjes, fakbars en de kameraadschap die hij als trots ex-praesidiumlid van een studentenvereniging heeft mogen meemaken. Je twijfelt, want hoewel je wel een zekere curiositeit hebt naar dit vaag gebeuren, kan je de horrorverhalen die de krochten van je achterhoofd bewonen niet links laten liggen. De doop is toch iets onmenselijk? Ik die als kauwgom aan een schoen behandeld zal worden om bij een clubje dikke nekken te horen, nooit.
Je rechterbuurvrouw tikt je op je rechterschouder, en vraagt:
"Ga jij je inschrijven om schacht te worden bij de VLK, ik ga het zeker doen, lijkt me echt iets leutig." Tiens, niet om met vooroordelen te beginnen, maar ze ziet er nochtans niet het type uit om zich bezig te houden met dat soort zaken.
"Ik zie nog, ben niet volledig overtuigd over heel dit studentenvereniginggedoe..."
"Komaan, gewoon doen, ik ga al naar de openingsfuif de donderdag, klinkt gewoon tof wat ze allemaal uitgelegd hebben, maar hey, suit yourself!"
Die avond lig je in je bed te piekeren. Na alles te overwegen kom je toch tot een voorlopig besluit. Je geeft het een kans en gaat er proberen het beste van te maken!
Maar wat staat je nu precies te wachten?
​Dan komt de schachtenverkoop en de verkoopweek, die zijn niet verplicht, maar voor degenen voor wie het allemaal ‘een beetje meer’ mag zijn, zeker een aanrader. Het houdt in dat je als schacht ‘verkocht’ wordt aan de hoogste bieder, en dan ben je de hele week het ‘slaafje’ van je koper(s) (klinkt vreed negatief he). I know maar dat is het helemaal niet! Als je aan iemand die zich heeft laten verkopen zou vragen wat hij de leukste momenten vond van schachtenjaar mag je er zeker van zijn dat hij deze week erbij vermeldt. Vervolgens hebben we in het begin van het tweede semester nog een tweede openingscantus. Dit is dan voor alle mensen die er niet bij konden zijn op de eerste en die zich toch graag zouden willen laten ontgroenen.
Als schacht bij de VLK ben je redelijk vrij in hoeveel je aanwezig bent, dat kies je zelf maar er zijn wel een aantal verplichte activiteiten tijdens het jaar, namelijk 1 openingscantus (we hebben er elk semester één) en de ontgroening op de zwanenzangcantus, op het einde van het 2de semester. De oplettende lezers hebben al door dat er nergens sprake is van een doop, is die dan niet verplicht? Nope, want hij bestaat niet bij ons. Alle andere activiteiten mag je natuurlijk meedoen, maar die zijn niet verplicht om op het einde van het jaar ontgroend te worden.
​
Na de eerste week vol lessen trekt een bende enthousiaste eerstejaars samen met wat (soms nóg enthousiastere) praesidiumleden op weekend, waar je iedereen beter leert kennen, en zelfs al eens een cantus uitprobeert. Dit wordt ook wel eens het eerstebachweekend genoemd. Dit is geen activiteit die uitsluitend bedoeld is voor schachten (officieel zijn er dan zelfs nog geen schachten), maar elk jaar blijkt achteraf dat de schachten daar toch goed vertegenwoordigd waren.
De volgende activiteit van het schachtenjaar is al direct een stuk serieuzer, de eerste openingscantus. Die valt gewoonlijk in de tweede week van het jaar. Cantussen zijn in essentie bijeenkomsten om liedjes te zingen en pinten te drinken, maar er is wel een bepaalde hiërarchie aan verbonden, als schacht ben je nu eenmaal minder waard op cantussen dan andere ontgroende leden. Maar laat je daardoor nu niet afschrikken, in the end, it’s all still fun and games! We kunnen niet beloven dat je het droog gaat houden (cantussen zijn een heel emotioneel gegeven), maar het is het wel waard.
Eerstebachweekend
Last but not least hebben we dan nog de ontgroening. Wat moet je je hier eigenlijk bij voorstellen vraag je je misschien af. Wel je kan het je het beste voorstellen als een vuil spel bij een jeugdbeweging. We spreken met alle schachten af en voeren een hele namiddag opdrachten uit. Vervolgens eindigen we de ontgroening dan op de zwanenzangcantus waar jullie een volwaardig commilito worden.
Nu lijken dit misschien heel weinig evenementen maar jullie mogen er zeker van zijn dat we door het jaar heen nog veel meer doen dan enkel dit. Dit zijn de grootste evenementen die je te wachten staan. Voor de rest mag je je nog verwachten aan dingen zoals een schachtenverwenavond, een kroegentocht , en mogelijks nog veel meer!
En als deze samenvatting van het jaar u nog steeds niet heeft kunnen overtuigen om schacht te worden, lees dan juist nog even deze testimonials van ex-schachten!
Testimonials
Flash back naar het Eerste Bach Weekend aan het begin van het jaar. Ik weet nog zeer goed hoe mijn mindset begon met “ik wil vooral gewoon wat vrienden maken maar alleszins geen lid worden van het VLK”. Tegen het einde van het weekend heb ik me dan toch laten overhalen om schacht te worden met de belofte dat niets bindend was. Daarna ben ik tot de grootste verbazing van vooral mezelf uitgegroeid tot één van de actiefste schachten van mijn jaar. Om eerlijk te zijn snapte ik veel van de zaken niet voordat ik ze zelf had uitgeprobeerd. Toen ik aan mijn ouders vroeg wat een cantus was kreeg ik als antwoord “vooral veel zuipen”, maar bij de VLK is geen enkel pintje verplicht en een cantus is zo veel meer. Dit is het geval voor veel van de evenementen en studentenkringen in het algemeen. Misschien twijfel je of je ergens naartoe wilt, maar ik ben begonnen met steeds wel te gaan als ik twijfelde en dat heeft me sommige van de beste herinneringen in mijn leven opgebracht. Tenslotte als je bang bent dat je punten gaan lijden als je te actief wordt dan kan mezelf als tegenvoorbeeld geven. In mijn eerste jaar was ik van bijna alles gebuisd zonder dat ik ook maar iets van de studentenevenementen had meegedaan. Daarentegen dit jaar heb ik alle eerstejaarsvakken er in eerste zit door en kan ik genieten van een lange vakantie. Mijn hoge aanwezigheid op de VLK evenementen heeft mijn punten voor school in geen manier verlaagd en soms hebben ze me zelfs geholpen met Febe (schachtentemmer) haar verbazend populaire studeersessies.
Jelte Smikkelsen
-
Schacht 2021-2022
Lucas Carlier
-
Schacht 2019-2020
Ik heb op een zatte avond in mijn 3e bachelor een pinky swear gedaan om in het 2e semester schacht bij het VLK te worden. Als zelf bio-ingenieur zijnde, en corona in het verval, dacht ik waarom ook niet? Na één semester kan ik je zeggen dat het: een leuke bende is, de activiteiten mega plezant zijn, en je herinneringen maakt voor het leven! Dus moest je nog twijfelen, 1e bacher of 2e master, gewoon doen De groeten, en tot in den draai - Lucas
‘Studentenverenigingen helpen uw studies om zeep’, ‘Het praesidium behandelt alle schachten als slaafjes!’, ‘pfff, die leden van zo een studentenvereniging zijn toch alleen maar drankorgels’ dit waren enkele van de vele uitspraken die ik over me heen kreeg toen ik aan mijn eerste bachelor begon. Duidelijk dus, dacht ik bij mezelf, studentenverenigingen daar begin ik niet aan! Het eerste semester begon nog maar en ik was al mee op bachweekend. ‘Ik ga mee om nieuwe mensen te leren kennen.’, dacht mijn onwetende jongere zelf toen. Daar maakte ik voor de eerste keer kennis met de VLK. Na een hevig (de details hou ik liever voor mezelf ), maar vooral zalig weekend was mijn beeld over een studentenvereniging compleet verandert en ik besloot zelf schacht te worden. Wat me zeker ook over de streep heeft getrokken is het feit dat de VLK niet aan dopen doet, wel een ontgroening wat ik persoonlijk één van de leukste activiteiten van het jaar vond.
De schachtenervaring was om op zijn minst te zeggen fantastisch. Je leert zoveel nieuwe mensen kennen, je beleeft zoveel onvergetelijke nachten en je kan altijd bij iemand terecht als je vragen hebt over je studies. Een studentenvereniging, zeker de VLK, gaat niet enkel over pinten trekken en liedjes zingen op cantus, maar om vriendschappen voor het leven te sluiten en geweldige herinneringen aan je studententijd over te houden.
Aan iedereen die nog twijfelt om schacht te worden, niet doen! (been there, done that)
Marie-Alice D'Hondt
-
Schacht 2017-2018
Iris Biesemans
-
Schacht 2017-2018
Schacht worden? Hell no! Zo een beetje bier over mij laten kappen? No thanks. Dat moet zo ongeveer de gedachte geweest zijn die ik had toen de schachtentemmers mij aanspraken op de introductiedag. Bijna een heel jaar lang dacht ik dat geen betere avond zou beleven dan in de (t)overpoort. Tot ik diep in het tweede semester – ergens in gedachten verzonken tijdens een les fysica - aan de praat raakte met een andere groep die later - zo bleek - mijn party crew zou vormen. Het bleek te gaan om een echte VLK squad van de ergste soort: cantussen, paviljoenfeestjes, fakbars, … overal leken ze naar toe te gaan! Na enkele keren mee te gaan, begon het toch te kriebelen. Opeens leek schacht worden het beste idee dat ik ooit had gehad! Vol goede moed schreef ik mij aan het begin van mijn tweede jaar in de villa in voor de openingscantus en de rest is (zoals ze zeggen) geschiedenis. Tijdens het jaar bleef mijn VLK-liefde enkel maar groeien en kijk, nu zit ik zelfs in het praesidium! Van anti-VLK naar een echte die hard gaan, dat kan enkel in een groep waar enorm veel plezier en leute wordt gemaakt. Tijdens mijn schachtenjaar heb ik gelachen, veel te veel gedronken, blauwe plekken gehad omdat ik veel te veel gedronken had,… maar vooral vrienden voor het leven gemaakt.
‘Uw studententijd is de beste tijd van u leven’, maar met het VLK wordt het allemaal toch nog net iets beter.
Ikzelf was in het begin van het academiejaar van mening dat ik nooit in een studentenvereniging zou gaan. Ik heb dan ook eerst een hele tijd de kat uit de boom gekeken (ook om eerst wat de studies gewoon te worden). Nu bleek het beeld dat ik had totaal verkeerd te zijn; in het VLK kan je zijn wie je bent en wordt er je niks opgedrongen, het is één grote groep van vriendelijke en openhartige mensen. De maanden dat ik dan ook effectief actief was als schacht waren de beste maanden van het academiejaar. Sport, cantus, fuiven, culturele activiteiten en ook hulp bij de studies (echt waar) worden allemaal aangeboden. 10/10 would join again
Arthur Cornelus
-
Schacht 2017-2018
Op mijn eerste cantus stond ik al in mijn onderbroek op een stoel een pint uit mijn eigen schoen te drinken.
Justin Vermeire
-
Schacht 2017-2018
‘t Is allemaal een beetje nieuw. Je komt binnen in een nieuw leven, een nieuwe school. Ah nee, school mag je niet meer zeggen, 't is unief of campus. En een klas heb je ook niet meer, 't is een jaar of een richting. Geen juf of meester meer, maar prof. Maar genoeg geleuterd daarover, prof van Deun legt het jullie nog wel uit. Onder het motto: 'mag het een beetje meer zijn?' besluit je om je aan te sluiten bij de VLK. Allez, eigenlijk omdat uw boeken dan goedkoper zijn... Maar dan heb je de keuze om mee te gaan in de studentenclub of om het bij je boeken te houden en het leuke hier is dat je helemaal zelf kiest hoe ver je meegaat! Je kan de ultieme hardcore schacht worden die de geschiedenisboeken ingaat als onverschrokken en geëngageerd of je houdt je wat meer op de achtergrond, doet mee waar je zin in hebt. Jouw keuze, geen probleem. Er zijn enorm weinig verplichtingen. Juist een openingscantus hier en een ontgroening (nee, geen doop!) daar. De VLK is dan ook de meest beschaafde studentenclub van Gent. Geen overvloedige bierdopen of martelen der eerstejaars, hoewel, als je dit wel wilt als hardcore schacht, zullen de schachtentemmers met veel plezier je eisen inwilligen. Zij zijn immers de mensen die het laatste groen achter je oren wegpoetsen.
Schacht zijn is gewoon een extra dimensie die je geeft aan je zelf opgebouwde studentenleven. Je maakt heel veel nieuwe vrienden, leert de kneepjes van het vak en vooral, je zet de deur open naar nog meer nieuwe vrienden en nog meer kneepjes.
Ultieme aanrader daarin trouwens: Eerstebachweekend! Zeker meedoen, je eerste kennismaking met veel medestudenten en vrienden, dé beste manier om je in te lijven in de cultuur van de student. Conclusie: laat je zeker niet afschrikken door alle wilde cowboyverhalen! Deze zijn zeker het geval niet bij het VLK, anders krijg je toch maar marginalen in je club ;) zeker de moeite om je aan te sluiten! Al is het voor de boeken sluit je aan en proef zo veel als je wil van het nieuwe leven dat je aangereikt krijgt, geloof me, het is zalig!
Michiel Merckx
-
Schacht 2015-2016
Tim Van Overstraeten
-
Schachtentemmer 2017-2018
Studentenverenigingen zijn allemaal marginale zuiplappen met praesidiumleden die klaarkomen op macht over schachtjes. Mijn mama heeft dat gezegd en ik heb het gehoord op de media". Niet onrespectvol, maar je mama is verouderd, journalisten zijn nu eenmaal mediageil én je gaat nooit iemand kwaad horen spreken over de VLK op zich.
Ik vertrok 28 september 2013 (toen jullie maan-roos-vis herhaalden en de maaltafel van 3 leerden) op eerstebachweekend als wijze van kennismaking met m'n lotgenoten. Spelenderwijs leerde ik mijn jaargenoten kennen, dronk er gezellig een pintje en zong er enkele cantusliedjes. Allemaal ludiek, allemaal vrijblijvend, en nergens een praesidiumlid gezien die schreeuwde op de schachten (want dat waren we allemaal in naam omdat VLK niet doopt). Ideale setting, leuke sfeer, en nog leukere mensen waar ik nog wat jaren mee zou moeten spenderen. Ik zou in't praesidium gaan en zelf ooit schachtentemmer worden.
VLK 2017-2018 wordt gekenmerkt als het jaar met de zot-enthousiaste schachten. De schachtentemmers hadden hier misschien wat mee te maken, maar het leuke was dat de schachten elkaar motiveerden om schacht te worden. Je wordt er met respect behandeld en er wordt enkel tijdens cantussen naar je geschreeuwd (maar dat weet je te plaatsen omdat het meer traditie is dan echte haat jegens schachten). Je maakt direct deel uit van een grote groep eerstejaars die allemaal samen het eerste jaar aangenamer willen maken. Je krijgt een eigen FB-groep waarin initieel de temmers spammen, maar na verloop wordt de groep een eigen meme-pagina. Je speelt Gotcha op reuzeschaal met 50+ andere mensen. Je kan elke activiteit weer een selfie met een pokémon trekken (geen vragen bij stellen, dit word je wel duidelijk). Op SnapChat kan je elkanders zotste en minder zotte verhalen volgen. Elke maandag kan je naar de fakbar gaan en weten dat je er wel zeker iemand kent. Je leert mensen kennen om bij te predrinken voor de legendarische paviljoenfeestjes. Tijdens eender welk practica ken je ook wel iemand in je buurt. Je kan met vragen over de les naar andere schachten gaan, want elk jaar is daar wel een genie bij die in het extreme zelf bijlessen geeft in de cantuszaal. Je kan direct een kamer voor de skireis dipsen om te vullen met medeschachten. Je kan uitgenodigd worden om samen met het praesidium naar andere galabals te gaan. Je kan er lachen met de thesis van een van je temmers en nog zo veel meer...
Schacht bij de VLK in onvergelijkbaar met schachtenervaringen bij andere kringen, maar 't is best wel wijs bij ons!